De voorbije week was ook weer heftig. Vorige week donderdag waren er een paar dierenartsen op bezoek. We zijn met hen het reservaat in gegaan. Haalt daar 1 van die dierenartsen een geweer boven. Ik dacht van ‘aja, en wat is de bedoeling ?’. Ze waren blijkbaar van plan om 2 Roan-antilopen te schieten, met een verdovingsmiddel natuurlijk J. Ze gingen de 2 onderzoeken. Het schieten zelf was snel gebeurd, maar dan moesten we ze terugvinden want ze waren natuurlijk gaan lopen...
De eerste was niet ver gaan lopen, maar de 2de daarentegen… Wij zijn met zen alle de Afrikaanse bush ingetrokken. Het is echt ongelofelijk hoe snel je elkaar uit het oog verliest wanneer je tussen de takkenzee aan het lopen bent. Uiteindelijk de antilope gevonden, onderzocht, stalen genomen en een tegenmiddel gegeven. En jak, op men broek zaten wel zeker een 5-tal teken maar het zouden geen dierenartsen zijn geweest moesten ze geen middel hebben om op de teken te spuiten en hen te doden. Daarna nog een hele toer in het park gedaan en veeel wilde dieren gezien J. Tegen de avond moesten we weer de bush in met de andere medewerkers om een jonge antilope te zoeken. Een paar medewerkers waren ervan overtuigd dat ze een jong diertje hadden gezien dat er heel zwak uitzag. Ik mocht niet alleen in de bush want ( en nu zeggen ze da pas ) er waren de laatste dagen een paar zwarte mamba’s gezien. ( vrij gevaarlijke slangen waar je liever niet op trapt…). Na 3 kwartier zoeken niets gevonden. En deze keer hadden we geen tekenmiddel. Ik heb echt, zonder te overdrijven, een stuk of 10 van mijn broek moeten afslagen ( en dan zeggen ze dat er in de winter niet zoveel teken zijn ! ). Maar, 1 had me toch te pakken heb ik later ontdekt.
Vrijdag deed de baby Roan-antilope het zeer goed ! Ik moest haar overdag om de 4u de papfles geven. Ze stond zelf recht, achtervolgde mij en zat voortdurend aan mijn kleren te zuigen, in de hoop om melk te krijgen. Ze was echt zooo schattig !
Zaterdagmiddag echter dronk ze minder en ze bleef ook gewoon liggen ipv recht te staan. Tegen het einde van de dag wou ze zelfs haar hoofd niet meer opheffen… Zondag had ik een vrije dag. Ik ben met Trish, Richard en Hailey ( men gastgezin ) naar Pietersburg gegaan om de ouders van Trish te bezoeken. Ze leefde omringd door een wijds landschap en hun dieren ( vee, paarden, schapen..). Het was ontspannend en rustgevend, maar toch was ik bezorgd over de kleine antilope.
Mark zorgde voor haar zondag en hij zei me dat ze ook zondag vrij zwak was. Ze had diarree, maar we gaven haar medicijnen. Maandag was zwaar. Vanaf nu moest ik haar om het uur voeden, maar elke voederbeurt duurde al vlug een half uur. Ondertussen had Lee, 1 van de vrijwilligers, een mand met 6 babykonijntjes ( echt super, super klein ) mee, die om de 2 uur gevoederd moesten worden. Ik was echt een mama die dag, melk hier en papflessen daar, van de antilope naar de konijntjes en weer terug. De antilope was weer ietsje beter tegen de middag. Ze stond weer recht. Maar tegen de avond toe is ze gecrashed. Ik moest haar hoofd opheffen om haar te laten drinken. En gistermorgen was er slecht nieuws. Men kleine Roan-antilope was s’nachts rond half 4 gestorven. En dat doet zeer ! Ik heb de dag ervoor voor haar gevochten, ik zat bijna constant bij haar om haar toch iets te laten drinken. Ik had er mij vrij hard aan gehecht…twas men kleine baby…
De rest van de dag zoveel mogelijk men gedachten proberen te verzetten. En in Afrika gebeurd er altijd wel iets waardoor je alles weer heel even vergeet. Rond 16.30 kreeg Mark een telefoontje dat er een brand was aan de grens van het reservaat. We hebben de auto met de watertank en het blusmateriaal ( branden komen hier regelmatig voor, dus ze zijn voorzien) genomen en zijn naar de brand gegaan. Daar aangekomen regende het verbrande plantendelen, en wanneer je ze vast nam, verpulverde ze tot as. Het vuur was niet zo groot, maar toch. Vuur kan heel verraderlijk zijn ! De brandweer is gekomen en na een beetje blussen was het meeste vuur verdwenen. We hadden chance dat er geen wind was en dat de planten vrij sappig waren, waardoor het vuur zich niet snel kon verspreiden…Tegen 16.30 thuis gekomen van een bewogen dag en goe lang onder de douche gestaan…!
Aja, en moest ge iets willen sturen, ni naar men oud nummer sturen want ik heb een nieuw Zuid-Afrikaans nummer : +27710042954
