vrijdag 31 juli 2009

Vorige week donderdag heb ik een heel belangrijk lesje geleerd. Planten en bomen hier in Zuid-Afrika hebben doorns… De gewoonte van doornloze bomen in BelgiĆ« heeft ertoe geleidt dat ik nu 2 grote schrammen op men gezicht heb staan. Ik was niet aan het opletten toen ik voorover boog en de plant had mij te pakken. Het ziet er wel stoer uit, iedereen vroeg mij met welk dier ik gevochten had maar helaas, het was maar een plant. Jah, ze hebben hier gelachen…De schrammen zijn aan het genezen maar je ziet het toch nog een beetje nu. Zaterdag een luie vrije dag gehad en films gezien met de rest van de familie. Zondag ben ik met Mark meegeweest om een mankende Kudu ( soort antilope ) te zoeken in het reservaat...Ni simpel ! Mark was van plan om hem neer te schieten want hij was al oud en als het manken te erg was, zou hij het toch niet overleven. Maar de oude bok was te snel voor ons, dus het manken was zo erg nog niet J. Daarna mocht ik helpen met het vangen van 2 afrikaanse wild dogs (geen gewone honden, maar wilde hondachtige dieren die in de savannes van afrika rondlopen ) in de zoo. Ik moest in de cheetahkooi gaan staan ( die lekker achter de boom lag te slapen ) en het touw dat ik vast had moest ik lossen als de wild dog in de kooi was om het luik te sluiten. De bedoeling was dat Mark hun chipnummer kon lezen met een speciaal apparaat. Na enig gewriemel en een paar aanvalspogingen van de wild dog is het toch gelukt. Vervolgens ben ik gaan kijken hoe Mark een autopsie uitvoerde op de kleine Roan antilope. Het was niet leuk om te zien, maar wel interessant. We hebben namelijk ontdekt dat het diertje een hartaandoening had. Een deel van haar hart was onderontwikkeld. Zij had ook een beginnende infectie op haar longen. Zij zou het dus zo is zo niet overleefd hebben...

Voor de rest ging alles de volgende dagen zijn gewone gangetje. De pygmy hippos die ik dagelijks observeer zijn solitaire dieren, maar wanneer we hen voederen proberen we ze samen te zetten. We willen ze laten paren. Maar daar heeft het vrouwtje tot nu toe niet zoveel zin in. Ze wordt pas om de 30 dagen bronstig voor 3 dagen. En we weten niet wanneer die moment valt :p. Momenteel is ze het mannetje meer aan het proberen aanvallen dan wat anders… Maar ooit moet het toch is lukken J.

Het leuke aan het observeren van dieren hier is dat er altijd wel iets anders te zien is. Toen ik de hippos aan het observeren was liepen er achter het hek een paar zebras langs. Bij de gibbons zag ik eekhoorns, aapjes, mangoestes, antilopes, reigers, ijsvogels en veel kleurrijke vogels ( blauwe, groene, paarse, roze, gele… daar kunnen de belgische vogels nog iets van leren J ).

Gisteren hadden ze mij gewaarschuwd, er gaat vandaag een koud front komen tot volgende week donderdag en het gaat koud zijn. Ik had dus al genoeg warme kleren in men zak gestoken voor vandaag but guesse what… het is 30 graden… Maar hier veranderd alles vrij snel dus we zullen wel zien morgen.

Ik zal julie volgende keer wat vertellen over hoe men dagje er hier normaal uitziet en wat ik hier nu eigelijk doe J. En over de leuke dingen die we zaterdag na men werk en zondag gaan doen ;).