woensdag 30 september 2009

And so, the end is near... :(

Deze dinsdag is Hailey verjaard. Ze is 6 geworden ! We hadden een hele boel kado’tjes gekocht en een cake gebakken de avond ervoor en haar ’s morgens wakker gemaakt. Ze was zo fier dat ze nu 6 is en ze heeft al veel plezier gehad met haar kado’tjes. :)

Dit is men laatste week in Mokopane. De voorlaatste dag om precies te zijn. Vrijdagmorgen rond 4u brengt Mark mij naar de luchthaven van Johannesburg en daar neem ik om 9.25 een vlucht naar Kaapstad. Want... ik ben dan misschien wel weg uit Mokopane, maar zeker nog niet uit Afrika ! In Kaapstad wacht ik op Cindy. Eén van men beste vriendinnen. Samen gaan we dan aan ons avontuur beginnen. De eerste dag in Kaapstad gaan we de Tafelberg bezoeken en nog vanalles. Maar zaterdag wordt het pas echt spannend !

Dan gaan we namelijk de zee in, tussen de witte mensenhaaien (the great white sharks, fantastische naam toch é !) ! In een kooi natuurlijk ;). In Augustus waren er op Animal Planet heel veel programma’s over haaien. Over aanvallen van witte mensenhaaien en de overlevende, en ook over de minder gelukkige. Twas precies om mij te pesten hehe, en Trish en Richard deden ook goed mee om mij schrik aan te jagen. Maar dat is toch niet echt gelukt. Ik kan niet wachten om oog in oog te staan met dit ongelofelijke dier ! Het is in mijn ogen geen mensenkiller, maar gewoon een dier dat zijn best doet om te overleven. Wij hebben trouwens zijn territorium afgenomen. De dag erna vertrekt onze rondreis dan. 3 weken lang gaan we Zuidelijke Afrika doorkruisen. We gaan vanuit Kaapstad naar Namibia, de Kalahariwoestijn in. Daarna met enkele tussenstops naar Botswana, waar we 3 dagen in het hart van de Okavango delta gaan verblijven. De Okavango delta is een super groot moerassig gebied en we gaan daar in een bushcamp verblijven. Maar dat is echt het toppunt van primitief. Geen elektriciteit, geen stromend water, geen wc of douches. Het wordt 3 dagen Back to Basics ! Daarna gaat onze reis verder door naar Zambia. Daar gaan we eindelijk de machtige Victoriawatervallen aanschouwen. Iets wat ik al heel lang wou zien ! En tegen dan is onze reis ten einde.

Cindy neemt een vlucht terug naar huis, maar ik nog niet. Ik kan Zuid-Afrika nog even niet loslaten. Ik weet niet of ik het ooit ga kunnen. Ik vlieg terug naar Johannesburg en neem een taxi naar Pretoria. Daar ga ik nog een week in de Zoo werken. Pretoria zoo is namelijk het hoofd van de zoo in Mokopane. De zoo bevindt zich in een vrij gevaarlijk deel van Pretoria, maar ik ga in de zoo zelf verblijven. En nee, niet tussen de gibbons of lemuren, maar in één van de studentenkamers :). En dan ga ik pas terug richting België. 2 november kom ik aan in de ochtend. En dan is het echt gedaan, finito. Met pijn in het hart moet ik wel zeggen. Ik ben nog niet klaar om Mokopane te verlaten. Ik zou hier gerust nog een paar maandjes langer kunnen blijven, en technisch gezien is dat wel mogelijk. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik mijn vliegtuigticket verzet naar een andere datum ;). Maarja, thuis wachten er ook mensen en zaken om mij...

Maar ik ga dit nooit vergeten, dit is zo’n geweldige ervaring geweest. Ik ben deel geworden van een geweldige familie en ik ben hier altijd welkom. En het omgekeerde geldt ook. En ik weet dat ik hier nog eens terug ga komen. Ik ben altijd al zot geweest van Zuid-Afrika, en nu dat ik hier gewoond heb, is het alleen nog maar verergerd :). Je moet hier eerst gewoond hebben voor je ziet hoe Zuid-Afrika ‘echt’ is. Met zijn goede en slechte kanten.

Nu, tijdens die 3 weken en wanneer ik in Pretoria ben weet ik niet of ik internet ga vinden. Het kan dus zijn dat dit men laatste blog is. Maar blijf maar mailtjes sturen, van zodra ik internet vind zal ik proberen terug sturen en bloggen...

En anders, tot binnen een maand !

 

Aja, er staan nog enkele nieuwe foto’s op de site.

http://s7.photobucket.com/albums/y276/crouchingtiger006/

En de rondreis :

http://www.gapadventures.com/trips/dunes-deltas-and-falls/DCF/2010/

 

 

maandag 28 september 2009

Avontuur !

Donderdag zijn we vroeg vertrokken op weg naar de gamefarm van vrienden van Richard. 200 km later kwamen we aan in het park. We logeerden in caravans in een bushkamp. Het was primitief en in het midden van de natuur. Echt super ! Enkel vogels en natuurgeluiden. We zaten aan de Limpopo rivier. Aan de uiterste grens van Zuid-Afrika want aan de overkant van de rivier was Botswana. We konden niet te dicht bij de rivier komen want er zaten hippos en grote krokodillen. Na al het uitpakken zijn we vertrokken op een gamedrive. Er liepen een paar vrij tamme Nyala’s ( antilopes ) bij ons kamp. De zon scheen, de natuur was prachtig en we hebben verschillende antilopen soorten gezien. Kortom, het was zalig. In de namiddag ging Richard samen met zijn vriend jagen. Hij wou een impala schieten. We hebben veel rondgereden om ze te vinden. Het eerste schot was niet raak en dus moeten we ze weer gaan zoeken. De 2de keer was het raak. Ik ben niet echt een grote voorstander van het jagen maar ik heb hier veel gesprekken gehad met Rewald, de eigenaar van de farm, en ik snap wel waarom en hoe. Ze schieten de oudere dieren, deze dieren hebben niet al te lang meer te leven, en op die manier krijgen de jonge mannetjes ook de kans om de kuddeleider te worden. Wat op zich weer nieuwe en sterke genen in de kudde brengt. Het was een oud mannetje dat Richard geschoten had. Richard schiet alleen voor het vlees en van dat vlees maakt hij lekkere billtong ( gedroogd vlees, een echte Zuid-Afrikaanse specialiteit ). ’S Avond was het pikkedonker bij het kamp. We hadden een paar draagbare lichten en we hebben een kampvuur gemaakt en lekker gebraaid ( bbq :) ). De nacht was rustig, met kikker gekwaak op de achtergrond. We hebben gelukkig geen bezoek gekregen van de hippos of luipaarden :). De volgende dag zijn Richard, Stefan ( een andere vriend van Richard ) en ik vroeg opgestaan en tegen 6u zaten we op ons bakkie ( 4x4 ) op zoek naar gnoe’s. Na 2 uur rondrijden hadden we nog steeds geen gnoe gezien. Dus zijn we terug naar de bushkamp gegaan om wat te relaxen. We hebben geprobeerd om wat te vissen, maar ze wilde niet bijten :P. Daarna zijn we weer teruggegaan. Deze keer hadden we ze gevonden. Rewald, Richard en ik zijn ze dan te voet gaan volgen. En man, hebben wij gelopen ! Maar we hebben er geen kunnen schieten. Daarna moesten we ze weer gaan zoeken. We hebben hun sporen gevonden en zijn deze te voet gaan volgen. Dit was het ‘echte’ jagen, sporen volgen in de bush en heeel stil proberen te zijn :).


Na een 3 kwartier rondlopen hadden we ze gevonden, maar ze hadden ons gehoord en zijn weer gaan lopen. Rewald is er alleen achter gegaan. Richard, Stefan en ik zaten dus alleen in het midden van de bush. We zaten er voor een lange tijd en dus besloten we om de bakkie terug te gaan zoeken. We hebben uren rondgelopen ! Het is echtwel moeilijk om u te oriënteren in de bush. Alles lijkt tenslotte hetzelfde... Onderweg hoorden we in de verte een schot. Aan het geluid konden we horen dat het raak was. Uiteindelijk hebben we de plaats van de bakkie gevonden, of toch de sporen, want de bakkie was weg. Natuurlijk begon het te regenen en na nog een uur ofzo hebben ze ons gevonden, moe en natgeregend... :) Maar het was wel een avontuur. Daarna zijn we de geschoten gnoe gaan opladen. Van zo 1 gnoe kan je 85 kg vlees krijgen ! Eenmaal terug in de bushkamp was het weer donker en het regende. We hebben een kampvuur gemaakt en nog eens gebraaid.

’S Morgens zijn we vroeg opgestaan omdat we op tijd terug in Mokopane moesten zijn. Na enkele uren rijden en een vlugge douche zijn we naar de kapper gegaan. Daarna naar Lee haar huis waar de bruid was. Het was een hectische bedoeling, maar gelukkig was er een beetje wijn om de stress te verlichten :). We waren een half uur te laat in de kerk. De bruidegom begon al schrik te krijgen :). Na de ceremonie die maar een 20-tal minuten duurde zijn we naar de zoo gegaan om foto’s te trekken in de bush. Het was nogal een bedoeling om daar te geraken, met 3 mercedes auto’s, door de modder en de bush. De zon begon al onder te gaan dus het was een race tegen de klok. Na de hele fotoshoot ging iedereen naar de feestzaal waar we lekker hebben gegeten en gedanst. Trish, Richard en Hailey zijn redelijk vroeg doorgegaan, maar ik ben nog gebleven tot het feest gedaan was, zo rond 1u. En zondag was het weer een werkdag. Ik heb zo rond de 600 foto’s getrokken van de trouw dus das wel de moeite. Maar dan hebben ze keuze genoeg voor hun trouwboek hé ;).

woensdag 23 september 2009

Baby's baby's....

Vrijdagnamiddag kreeg ik een telefoontje van Lee ( 1 van de vrijwilligers in de zoo ). Ze zei me dat haar man me vandaag na het werk ging komen ophalen, want ze had een verrassing voor mij :). Na men werk zijn we even naar huis gereden waar ik wat kleren bijeen moest nemen want ik ging blijkbaar bij Lee blijven slapen. Ik was echt benieuwd naar wat de verrassing kon zijn. En...ik had het nooooooit van men leven kunnen raden...

Lee zat in de zetel en fluisterde dat ik naar haar moest komen. En daar lag de verrassing ;). Een kleine baby serval van enkele weken oud ! Ik kreeg het diertje direct op men schoot en het was zo ongelofelijk mooi ! Maar het verhaal erachter was minder mooi. Het was een wild diertje. Vrienden van Lee hadden hem gevonden in een bosbrand de dag ervoor. Er was geen spoor van zijn moeder of andere baby’s. Zijn snorharen waren weggebrand en hij had ook erge brandwonden op al zijn 4 voetzolen. Zijn tong was een beetje verbrand en ook zijn vacht zag er niet al te goed uit. Je wilt u gewoon niet voorstellen hoe erg het moet zijn geweest voor de jonge serval. Voorzichtig probeerde we hem speciale melk te geven. Hij dronk wel, maar niet genoeg. Hij is in slaap gevallen in men armen. Maar als hij wakker was, was hij nog heel wild. Hij loopt rond maar heeft nog veel schrik en stress. Servals kan je makkelijk tam maken en houden als huisdier. Maar dat is wel verboden. We gaan hem naar een rehabilitatiecentrum brengen als hij beter is. Lee heeft al veel dieren opgevoed in haar leven dus hij zit goed bij haar. We hebben hem trouwens ‘spikkles’ genoemd. Dit is een once in a lifetime ervaring...

Zaterdag moest ik werken. Er waren weinig andere verzorgers die dag. Ze waren namelijk allemaal mee aan het helpen om een grote brand te blussen. Tegen de avond konden we goed zien wat er allemaal aan het branden was. De halve berg stond gewoon in vuur en vlam ! Het heeft uiteindelijk 3 dagen geduurd om de brand te blussen. Dag en nacht hebben ze gewerkt, en de sterke wind was niet echt een meevaller. Ik kon niet meehelpen aangezien het te gevaarlijk zou zijn. Sommige vlammen waren wel 2 keer zo hoog als een volwassen man. En als de wind plots draait dan heb je een groot probleem.

Ik ben die avond met Trish en Richard naar de plaatselijke golfclub gegaan waar ik Trish haar vrienden heb ontmoet. En we hebben ons geamuseerd !

Zondag zijn we dan naar The Ranch geweest. We hebben daar genoten van een heerlijk buffet en zijn daarna een gamedrive gaan doen in het leeuwenpark. In het park liepen 5 leeuwinnen en 1 mannetje rond. Ze waren wel vrij tam, maar toch. 1 van hen kwam vrij dichtbij ons open busje... Was wel even schrikken :).

Daarna hebben we een superster ontmoet. Een echte beroemde leeuw, Jack. Hij is 27 jaar nu, wat echt wel oud is voor een leeuw. In zijn jonge jaren heeft hij meegespeelt in films zoals ‘the ghost and the darkness’, ‘the chronicles of Narnia’, en nog veel meer !

En dan waren je welpjes aan de beurt. De dappere mochten in de kooi met de 5 maand oude welpen. Ze hebben toch al wel veel kracht en enkel Trish en ik zijn bij hen gegaan. Je moet ze niet onderschatten...ze zien er lief uit, maar je moet toch oppassen.

Er waren ook welpjes van 6 weken oud. Die waren zoooo schattig. We hebben ermee gespeeld en ze de papfles gegeven. Kortom, het was een geweldige dag om niet meer te vergeten ;).

Gisteren ben ik een heel mooi kleedje gaan kopen... want ik ga het nodig hebben zaterdag ! Lee haar dochter trouwt dan, en ik ben ook uitgenodigd. Leuk hé !

En ze hebben mij zelfs gevraagd om hun huwelijksfotograaf te zijn !! De oorspronkelijke fotograaf had een paar weken geleden plots afgezegd dus zochten ze iemand. Ik ben vereerd en heb er veel zin in. We gaan zaterdag allemaal naar de kapper, en Hailey gaat het bloemenmeisje zijn. Zij mag de ringen gaan afgeven. Dan volgt een fotoshoot in the busveld. Het is echt een mooie plek waar we de foto’s gaan maken. Nu nog enkel hopen op de zon !

De volgende dagen ga ik niet gaan werken. We gaan voor 2 dagen naar een ranch van vrienden van Trish en Richard. We gaan er genieten van de natuur, gamedrives doen en Richard gaat er ook jagen. Het gaan dus nog een interessante paar dagen worden !!!

En er staan nieuwe fotos op de site :)

zaterdag 19 september 2009

Zondag heb ik een echt Zuid-afrikaans doopsel mogen meemaken. Trish haar petekindje ( ongeveer 18 maanden ) werd gedoopt. De hele mis was in het Afrikaans en heb toch wel bijna alles verstaan. Ik kon zelfs meezingen met de liederen. En als ik een woord niet verstond, dan kon ik uit de context wel halen wat het betekende :). Het was nekeer iets anders é. Daarna zijn we lekker gaan braaien (bbq-en), de favoriete ‘sport’ van de Zuid-Afrikaan, bij de ouders van het baby’tje.

Maandag was een gewone werkdag. Ook de hippos krijgen nu hun eten op een andere manier. Ik heb een grote ton, waar gaten in zijn, vastgemaakt aan hun omheining. Hun eten wordt erin gestopt en zij moeten die ton dan vooruit duwen met hun neus. De eerste dag was best wel grappig. Het vrouwtje stond te grommen tegen de ton en wou hem aanvallen. Maar hippos ruiken goed, dus even later besefte ze wel dat het ‘ding’ niet leefde en dat er eten in zat. Maar de techniek om het eruit te halen was nog een ander paar mouwen. Ze ging voor de ton staan en legde haar hoofd erop. Zonder te duwen stond ze daar dan. Hehe, uiteindelijk duwde ze er tegen en het voedsel viel eruit.

Bij het mannetje is het anders gegaan. Het deksel van de ton zat er wel vast op, maar blijkbaar niet vast genoeg. Na 10 minuten had hij het deksel eraf gekregen en draaide de ton om zodat al het eten er in 1 keer direct uitviel. Het was niet echt de bedoeling dat het zo ging gaan maar ja, ik heb ervan geleerd. Daarna besloot hij om de ton in het water te rollen. We zijn achteraf de ton moeten gaan zoeken. Gelukkig was het water niet diep :). Maar de dag erna was ik slimmer. Deze keer hebben de het deksel en de ton aan elkaar geschroefd zodat de hippos ze niet meer open krijgen ! :).

Ook bij de lemuren is het geweldig om te zien hoe zij na een dag opeens inzien hoe ze eten uit bepaalde dingen kunnen krijgen. Het zijn toch wel slimme diertjes.

Dinsdagmorgen, rond 4u was echt hel. Ik voelde mij ziek en moest om het uur overgeven. Had diarree, warm en koud, was moe en zwak. Maar ik wou toch gaan werken. Ik kan het mij niet veroorloven om een paar dagen ziek thuis te blijven, aangezien ik hier niet zo lang meer ga zijn. Maar als ik neer zat was het wel beter, dus kon ik beter in de zoo de dieren observeren ipv thuis in bed te liggen. ’S Avonds zijn we dan naar een dokter geweest. Ik heb blijkbaar een maaginfectie. Veel mensen in dit stadje hebben het deze tijd. Het weer gaat van (relatief) koud naar heel warm. De voorbije 2 dagen was het zelfs 38 graden. Ge kunt u dus voorstellen dat het niet echt zo leuk is om u dan slecht te voelen.

Ik heb van de dokter veeeel pillen meegekregen. ‘Smorgens moet ik er 8 ( waarvan 6 verschillende ! ) innemen, ’s middags 6 en ’s avonds weer 8. Ge kunt dus al wel uitrekenen dat het er heeel veel zijn op een dag. Als ik al die pillen zo zie liggen is het precies of ik halfdood ben ofzo... :)

Maar ze helpen wel. Ik voel mij de laatste dagen al beter. Nog niet 100% maar we komen er wel. Ik mag van de dokter ook geen melkproducten ( zoals melk, yoghurt, kaas) meer eten voor een tijdje. Wel vrij lastig want ik at die dingen bijna elke dag. Maar we zullen maar braaf luisteren zeker ;)

Deze zondag neemt men gezin mij mee naar ‘The Ranch’. Daar gaan we genieten van een heerlijk buffet en erna gaan we een gamedrive doen tussen enkele half tamme leeuwen. En misschien hebben ze er ook welpjes.

Het verslag volgt later ! :)

donderdag 10 september 2009

Vanalles en nog wat :)

Het is hier warm ! Echt veel te warm voor een gewone lentedag, maar ik vind het niet echt zo erg ;). Het is al de hele week rond de 30 graden. Nu zien hoelang het zo zal blijven... In de zoo gaat alles goed. Ik ben begonnen met verrijkingsmethodes te gebruiken bij de gibbons. Enja, ze hebben de eerste dagen toch wel met mijn voeten gespeeld ze :). Ik had gaten gemaakt in een bamboo stok en er voedsel ingedaan. De bedoeling was dat ze ermee zouden spelen en schudden zodat het eten eruit zou vallen. Dan zijn ze toch een tijdje bezig ipv zich te vervelen. Maar ge moet niet denken dat die gibbons mijn plan doorhadden ! Ze hebben de stok gewoon genegeerd. Wat ik ook probeerde, het lukte niet. En uiteindelijk is hij in het water beland :P. Maar ik ben koppig en zal niet opgeven ! Kga volgende week nog wat andere dingen uitproberen met die stok. Men 2de poging met een net vol eten op te hangen werkt wel. Ze zijn toch wel een tijdje bezig om het eten tussen de mazen uit te halen. Gibbons – Lies : 1-1 !

Berichten over de varkensgriep hoor je nu overal op tv tegenwoordig. Het zit echt in de hele wereld maar het lijkt altijd wel ver van je bed. Maar opeens was hij toch wel heel dichtbij. Trish is vorige week ziek geworden. Gelukkig is ze op tijd naar de dokter gegaan die haar een injectie en medicijnen heeft gegeven zodat de ergste symptomen uit bleven. Ze had de varkensgriep... But don’t worry, ik ben niet ziek en ik let op dat ik niet te dicht bij haar kom enz. Dus zo erg is het niet maar het is toch wel even schrikken.

Zondag had Lee, een vrijwilligster, mij uitgenodigd voor een braai (bbq) in de zoo samen met haar man en enkele vrienden. Het was leuk om eens in de te zoo te zijn zonder te moeten werken :). Het was lekker en gezellig. Tegen 16u is Mark met zijn familie ook gekomen. De vrienden van Lee hadden enkele dode vogels ( fazantachtige vogels ) bij die we gingen voeren aan de leeuwen, de servals, de cheetahs en de afrikaanse wilde honden. Ik mocht mee in de verblijven van de servals, de cheetahs en de wilde honden en ik heb enkele zalige foto’s kunnen maken ! Ik zal ze binnenkort op de website zetten. S’avonds ben ik naar Lee haar huis geweest om haar diertjes te ontmoeten. Zij en haar man hebben een kippenboerderij met een groot stuk reservaat achter. Er lopen hier 2 vrij tamme zebra’s rond. We zijn ze gaan zoeken maar hebben ze helaas niet kunnen vinden. De zebra’s zijn in het wild geboren en lopen hier vrij rond, maar na al die jaren zijn ze redelijk tam geworden en je kan ze uit de hand voeren. Iets wat zeldzaam is bij zebra’s.

Maar volgende keer beter. Lee heeft ook een hele boel super schattige ‘bushbabies’. Bushbabies zijn een soort van nachtaapjes. Lang geleden had ze 2 verstoten bushbabies opgevangen. Maar ze zijn beginnen kweken en nu heeft ze er een 15-tal. De meeste zijn nog niet gewoon aan mensen en ze gaat hen weer vrijlaten in het wild. Maar 3 zijn heel tam. Zij kunnen nooit worden vrijgelaten. 1 van hen had vroeger zijn poot gebroken, een andere heeft oogproblemen en de 3de heeft een beetje veel overgewicht en kan niet samenleven met de andere bushbabies. Ze hebben hem bij iemand gevonden, helemaal alleen in een super kleine kooi waar hij niet kon springen en geen sociaal contact had. Het is erg hoe wreed mensen toch kunnen zijn...

Ik heb een beetje met de tamme bushbabies gespeeld. Ze springen op en af je ( ze kunnen wel tot 5m ver springen ) en markeren je met hun geur. En ze vinden het super leuk om in je decolté te kruipen :P. Maar ze zijn zo lief !

Zondagnacht is er nog iets heel leuk gebeurd. De zwangere kat is eindelijk bevallen! De laatste dagen had ze echt een dikke buik, en ze was rusteloos. Ze wist niet goed hoe en waar ze moest liggen, zat te janken enz. En als ze neer lag zag je haar buik fel bewegen door de kleintjes.  Het was echt wel fascinerend om te zien. Het zijn uiteindelijk 4 kleintjes geworden, 2 grijze en 2 zwarte. Ik vind het wel spijtig dat ik ze niet meer ga zien rondlopen en opgroeien...want binnen een 3-tal weken is het hier gedaan voor mij in Mokopane. Maar de weken zullen druk zijn en men vrije zondagen zijn al vol gepland ! Maar dat ga ik jullie nu nog allemaal niet vertellen ;).. hehe...ge zult moeten wachten !


PS : de foto's staan op de website ;)

maandag 31 augustus 2009

Party time !

Het was weer een plezante week. In de zoo zelf is er niet zoveel gebeurd maar het waren vooral de avonden die super leuk waren :). Maar ik ga eerst nog een paar dingen zeggen over de zoo. Ik ben ondertussen ook begonnen met het observeren van de lemuren. Ge weet wel, die I-like-to-move-it Madagascar dudes... Zo’n geweldig schattige beestjes. Ze zitten vaak te zonnenbaden, in hun typische houding, benen half gekruist en armen open gespreid naast hun lichaam. Het heeft iets weg van een meditatie/boeddha houding. Maar super schattig dus ! Vorig weekend had ik ook huiswerk meegekregen. En klein ziek konijntje waar ik voor moest zorgen. Moest het mee naar huis nemen en in men kamer houden zodat de kat en de honden er niet bij konden. Het is al veel beter nu, en terug in de zoo. De staking is trouwens over sinds vorge week. De werknemers hebben een kleine loonsverhoging gekregen ( waar ze eigelijk nog ni echt content mee waren, en ze verdienen hier echt wel goed geld in vergelijking met andere jobs in zuid afrika ). Maar ben blij dat alles weer normaal is.

En het laatste over de zoo gaat over de leeuwen. Die zijn nu al een paar dagen veel lawaai aant maken. Ze zijn namelijk aan het paren. Ik wou dat nu eigelijk wel is zien. Want het klinkt toch wel vrij heftig :P. Zaterdag had ik even 10 min tijd om te gaan zien en ik hoopte dat ik ook iets te zien ging krijgen. Toen ik bij hun kooi kwam lagen ze allebei op de grond, lui te wezen. Toen het mannetje mij zag stond hij recht en begon wat te grommen tegen het vrouwtje. Die zette zich ook recht enja, twas van da. Nog wat grom en gebijt en na 10 seconden was het al gedaan... Vrij snel dus, maar ze houden het wel ongeveer zeven dagen vol, en om de paar uur... Het was wel leuk om eens te zien, op zo’n halve meter van mij vandaan.

Nu, het leukste van deze week waren de avonden. We waren in het begin van de week bij vrienden van Trish gaan eten. En erna hebben we het gezellig gemaakt. Blackjack gespeeld en wat gedronken...en veel gelachen. Een paar dagen later zijn zij bij ons komen eten en dan hebben de we muziek goe hard gezet en is goe liggen shaken. Vrijdag is John bij ons komen logeren voor het weekend. Hij is een 40-jarige man die in Botswana woont. Hij is grappig, en zeeer charmant. Maar hoe kan het ook anders, hij is een Griek :).

Ik vond het zo leuk om nog eens Grieks te kunnen praten en hij ook. We zijn die avond op restaurant gaan eten en ook deze keer veel gelachen met John ( eigelijk Ioannis in het Grieks ) en Richard, die allebei al een paar wisky’s op hadden. ’s Avonds weer goeie muziek opgezet en dansen ! Richard heeft mij zelfs de ‘two step’ leren dansen. De avond erna zijn we naar een diner geweest van de jagersvereniging van Mokopane, waar Richard lid van is. Ik heb er verschillende soorten wild gegeten. Mark, men stagebegeleider was er ook, en het was zo grappig om hem te zien dansen. Maar hij kon het wel. Wij zijn niet lang gebleven. De muziek was op zen minste gezegd een beetje ouderwets :). Dus zijn we thuis verder gaan dansen. John was hier in Mokopane voor een kleiduiven schietwedstrijd. We zijn zondag gaan zien en man, dat zag er echt moeilijk uit !  Maar het was is leuk om het in het echt ze zien en er waren veel goede schutters. En John heeft toch een zilveren medaille gewonnen in zijn categorie. Daarna natuurlijk naar de plaatselijk pub geweest. Vind het wel spijtig dat John terug naar Botswana moest vandaag, ik kon het goed met hem vinden, zo europeanen onder elkaar :). En vooral het Grieks was leuk, niemand die ons kon verstaan , hehe ! Maar misschien komt hij nog is dag zeggen als ik op rondreis ben in Botswana volgende maand...

zondag 23 augustus 2009

Foto's !!!

Een deel van men foto’s heb ik op mijn site gezet. Het zijn 2 albums, de zoo zelf en St. Lucia... Zo kunnen jullie een idee krijgen van hoe het hier is...

De foto’s van de zoo staan op de hoofpagina (op de foto klikken om te vergroten ;) ) en voor die van St. Lucia moet je links onder ‘albums’ op ‘zuid-afrika’ en daarna op ‘St. Lucia’ drukken :)

http://s7.photobucket.com/albums/y276/crouchingtiger006/ 


Enjoy !