Avontuur !

Donderdag zijn we vroeg vertrokken op weg naar de gamefarm van vrienden van Richard. 200 km later kwamen we aan in het park. We logeerden in caravans in een bushkamp. Het was primitief en in het midden van de natuur. Echt super ! Enkel vogels en natuurgeluiden. We zaten aan de Limpopo rivier. Aan de uiterste grens van Zuid-Afrika want aan de overkant van de rivier was Botswana. We konden niet te dicht bij de rivier komen want er zaten hippos en grote krokodillen. Na al het uitpakken zijn we vertrokken op een gamedrive. Er liepen een paar vrij tamme Nyala’s ( antilopes ) bij ons kamp. De zon scheen, de natuur was prachtig en we hebben verschillende antilopen soorten gezien. Kortom, het was zalig. In de namiddag ging Richard samen met zijn vriend jagen. Hij wou een impala schieten. We hebben veel rondgereden om ze te vinden. Het eerste schot was niet raak en dus moeten we ze weer gaan zoeken. De 2de keer was het raak. Ik ben niet echt een grote voorstander van het jagen maar ik heb hier veel gesprekken gehad met Rewald, de eigenaar van de farm, en ik snap wel waarom en hoe. Ze schieten de oudere dieren, deze dieren hebben niet al te lang meer te leven, en op die manier krijgen de jonge mannetjes ook de kans om de kuddeleider te worden. Wat op zich weer nieuwe en sterke genen in de kudde brengt. Het was een oud mannetje dat Richard geschoten had. Richard schiet alleen voor het vlees en van dat vlees maakt hij lekkere billtong ( gedroogd vlees, een echte Zuid-Afrikaanse specialiteit ). ’S Avond was het pikkedonker bij het kamp. We hadden een paar draagbare lichten en we hebben een kampvuur gemaakt en lekker gebraaid ( bbq :) ). De nacht was rustig, met kikker gekwaak op de achtergrond. We hebben gelukkig geen bezoek gekregen van de hippos of luipaarden :). De volgende dag zijn Richard, Stefan ( een andere vriend van Richard ) en ik vroeg opgestaan en tegen 6u zaten we op ons bakkie ( 4x4 ) op zoek naar gnoe’s. Na 2 uur rondrijden hadden we nog steeds geen gnoe gezien. Dus zijn we terug naar de bushkamp gegaan om wat te relaxen. We hebben geprobeerd om wat te vissen, maar ze wilde niet bijten :P. Daarna zijn we weer teruggegaan. Deze keer hadden we ze gevonden. Rewald, Richard en ik zijn ze dan te voet gaan volgen. En man, hebben wij gelopen ! Maar we hebben er geen kunnen schieten. Daarna moesten we ze weer gaan zoeken. We hebben hun sporen gevonden en zijn deze te voet gaan volgen. Dit was het ‘echte’ jagen, sporen volgen in de bush en heeel stil proberen te zijn :).


Na een 3 kwartier rondlopen hadden we ze gevonden, maar ze hadden ons gehoord en zijn weer gaan lopen. Rewald is er alleen achter gegaan. Richard, Stefan en ik zaten dus alleen in het midden van de bush. We zaten er voor een lange tijd en dus besloten we om de bakkie terug te gaan zoeken. We hebben uren rondgelopen ! Het is echtwel moeilijk om u te oriënteren in de bush. Alles lijkt tenslotte hetzelfde... Onderweg hoorden we in de verte een schot. Aan het geluid konden we horen dat het raak was. Uiteindelijk hebben we de plaats van de bakkie gevonden, of toch de sporen, want de bakkie was weg. Natuurlijk begon het te regenen en na nog een uur ofzo hebben ze ons gevonden, moe en natgeregend... :) Maar het was wel een avontuur. Daarna zijn we de geschoten gnoe gaan opladen. Van zo 1 gnoe kan je 85 kg vlees krijgen ! Eenmaal terug in de bushkamp was het weer donker en het regende. We hebben een kampvuur gemaakt en nog eens gebraaid.

’S Morgens zijn we vroeg opgestaan omdat we op tijd terug in Mokopane moesten zijn. Na enkele uren rijden en een vlugge douche zijn we naar de kapper gegaan. Daarna naar Lee haar huis waar de bruid was. Het was een hectische bedoeling, maar gelukkig was er een beetje wijn om de stress te verlichten :). We waren een half uur te laat in de kerk. De bruidegom begon al schrik te krijgen :). Na de ceremonie die maar een 20-tal minuten duurde zijn we naar de zoo gegaan om foto’s te trekken in de bush. Het was nogal een bedoeling om daar te geraken, met 3 mercedes auto’s, door de modder en de bush. De zon begon al onder te gaan dus het was een race tegen de klok. Na de hele fotoshoot ging iedereen naar de feestzaal waar we lekker hebben gegeten en gedanst. Trish, Richard en Hailey zijn redelijk vroeg doorgegaan, maar ik ben nog gebleven tot het feest gedaan was, zo rond 1u. En zondag was het weer een werkdag. Ik heb zo rond de 600 foto’s getrokken van de trouw dus das wel de moeite. Maar dan hebben ze keuze genoeg voor hun trouwboek hé ;).